شكاف ديجيتال و چالش هاي آن در آموزش مجازي

هدف پژوهش حاضر تبيين چالش هاي شكاف ديجيتال در آموزش مجازي است. روش پژوهش توصيفي- تحليلي است. يافته هاي پژوهش نشان داد كه شكاف ديجيتال در ابعاد گوناگون زيرساختي- حاكميتي، فرهنگي، اقتصادي و آموزشي خود را نشان داده است. از جمله چالش هاي عمده كه موجب بروز شكاف ديجيتال در نظام آموزش و پرورش كشور شده است عبارتند از: چالش هاي حاكميتي- زيرساختي، آموزشي، فرهنگي و اقتصادي. چالش حاكميتي- زيرساختي. گوياي نابرابري در زيرشاخص-هاي دسترسي، استفاده و مهارت در ميان استان هاي كشور است. چالش آموزشي نيز مبتني بر مولفه-هايي چون پايين بودن سطح سواد ديجيتال معلمان و خانواده ها، مديريت آموزشي متمركز، سياست-گذاري آموزشي و تكيه بر روش هاي تدريس سنتي است. چالش فرهنگي نيز بر مولفه هايي همچون جنسيت، نژاد و زبان مبتني است. چالش اقتصادي نيز مبتني بر مولفه هايي چون: سطح پايين درآمد خانواده ها، فقر، اولويت تامين معاش بر يادگيري و گران بودن ابزارهاي فناوري آموزشي معطوف است. نتايج پژوهش گوياي آن است كه شكاف ديجيتالي در سه سطح قابل بررسي است: محلي، ملي و جهاني. در هر سه سطح، چهار عنصر در شكاف ديجيتال دخيل هستند كه عبارتند از: آموزش، اقتصاد، حكمراني و فرهنگ. لذا براي برون رفت از شكاف ديجيتال و اجرايي نمودن كامل آموزش هاي مجازي در نظام آموزشي كشور بايد ابتدا شكاف ها را شناسايي نمود، سپس نسبت به برطرف كردن آن ها اقدام نمود. بر همين اساس نظام تعليم و تريت كشور زماني مي تواند به هدف غايي خود كه جامعه عادل است دست يابد كه بتواند مشكلات پيش روي عدالت را از ميان بردارد.