سبب‌شناسي اسم حضرت خديجه‌(سلام‌الله‌عليها)

مقالۀ حاضر به بررسي وجه تسميه و معناشناسي اسمِ حضرت خديجه‌(سلام‌الله‌عليها) (متوفي 10 بعثت) مي پردازد. اسم، پديدۀ مهم فرهنگي و اجتماعي است كه پيش از تولد تا پس از مرگ با انسان همراه است. اين عنصر در باورهاي ديني، ملي، ادبي، فكري و تاريخي افراد جامعه ريشه دارد. مردم به اسم نيك خود مباهات مي كنند و مي كوشند تا براي فرزندانشان نام مناسب برگزينند. بسياري از مباحث مهم اجتماعي، جغرافيايي و اقتصادي را مي توان در قالبِ اسم بيان كرد. نامِ يك شخص مي تواند با منش و كردار او هم‌سو باشد، تا آن‌جا كه به هويت او تبديل شود. پژوهش حاضر درصدد پاسخ به اين پرسش اصلي است كه مهم ترين علت انتخاب اسمِ حضرت خديجه‌‌(سلام‌الله‌عليها) چيست؟ براساس دستاورد تحقيق از آنجايي كه در ميان اقوام تازي، نامگذاري حق پدر بود و يكي از دلايل گزينش نام، پيشۀ پدر يا يكي از نياكان به‌عنوان نام فرزند انتخاب مي شد، پس مي توان ادعا كرد كه نام حضرت خديجه‌‌(سلام‌الله‌عليها) از شغل خانوادگي و اجدادي وي مقتبس شده است؛ زيرا اقوام تازي پيش از اسلام، مانند ديگر اقوام سامي، به‌ تبارنامه اهميت بسيار مي‌بخشيدند و جد حضرت خديجه، «قصي» سقايت (آبرساني به حاجيان) و رفادت (اطعام و غذا‌رساني به حاجيان) را برعهده داشت.