نقش حوزه هاي علميه در كاهش آسيب هاي اجتماعي جنگ بيولوژيك

جنگ كشاكش و برخورد مسلحانه ميان دو يا چند دولت ، يا تجاوز به قلمرو يك دولت مي-باشد كه با توسعه ي فنون جنگي به پيدايش انواع تازه اي از جنگ انجاميده است. هم چنين بيوتروريسم كه از منتشر كردن عوامل بيولوژيكي با هدف كشتن يا آسيب رساندن به انسان-ها، حيوانات و گياهان با قصد قبلي، تهديد و وادار ساختن دولت يا گروهي از مردم به انجام عملي يا برآورده كردن خواسته هاي سياسي يا اجتماعي قدرتها صورت مي گيرد. پژوهش حاضر با هدف شناخت آسيب هاي اجتماعي جنگ بيولوژيك و نقش حوزه هاي علميه در كاهش اين آسيب ها با استفاده از روش توصيفي- تحليلي و روش مطالعه ي كتابخانه اي انجام گرفته و نتايج اين تحقيق حاكي از آن است كه جنگ بيولوژيك يك تهديد امنيتي بوده و يكي از مهم ترين مؤلفه هاي امنيت ملي؛ يعني حفظ جان مردم را نشانه گرفته است. حوزه هاي علميه به عنوان يكي از مهم ترين مراكز آموزش و تدريس علوم ديني و مهد پرورش فضلا و علماء نقش مهمي را توانسته در ارتقاء سطح فكر، اخلاق و آگاهي مردم داشته باشند و هم چنين توانسته اند با كاركرد مناسب در عرصه تبليغ آموزه هاي ديني وبهره گيري از علوم روز و تخصص گرايي نقش مهمي را ايفا كرده و به ترويج ارزش‌هاي اخلاقي بپردازند .هم چنين با آموزش و به كارگيري توان طلاب جوان و دانش و تجربه بزرگان ديني وفني در غالب گروه هاي جهادي پا به عرصه عمل گذارده و سبب كاهش چشم گيرآسيب هاي فرهنگي اخلاقي- اجتماعي و آموزشي و اقتصادي شده اند.