ارزيابي برخي شاخص هاي جوانه زني ارقام كينوا در شرايط شور

شوري يكي از مهمترين عوامل محيطي است كه جوانه زني و استقرار گياهان زراعي را تحت تاًثير قرار مي دهد. به منظور بررسي تأثير تنش شوري بر خصوصيات جوانه زني سه ژنوتيپ كينوا آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در سال 1397 در دانشگاه شهيد چمران اهواز اجرا گرديد. تيمارهاي آزمايش شامل رقم كينوا در سه سطح (تيتي كاكا، گيزا1 و ردكارينا) وشوري آب در شش سطح(صفر ، 10، 30،20، 40، 50 دسي زيمنس بر متر) بوده كه در محيط كشت پتري ديش و در شرايط كنترل شده اجرا شد. صفات درصد جوانه‌زني، سرعت جوانه‌زني، يكنواختي جوانه‌زني، زمان تا 10 درصد جوانه‌زني ، زمان تا 50 درصد جوانه‌زني و زمان تا 90 درصد جوانه‌زني بذر اندازه گيري شدند. اثر سطوح مختلف شوري بر شاخص‌هاي جوانه‌زني3 ژنوتيپ كينوا نشان دادند كه اثر متقابل سطوح مختلف شوري و ژنوتيپ بر كليه پارامترهاي رشد و جوانه‌زني بجز سرعت جوانه‌زني و زمان تا 90 درصد جوانه‌زني (درسطح احتمال يك درصد) معني دار بود. ژنوتيپ‌هاي مورد آزمايش در سطوح اول و دوم شوري (صفر و 10 دسي زيمنس بر متر) باهم اختلاف آماري نداشتند كه فرضيه محرك بودن سطوح پايين شوري بر فرايند جوانه‌زني را تداعي مي‌كند. رقم تيتي كاكا بهترين عملكرد ازنظر زمان رسيدن به 10 و 90 درصد جوانه زني را در تيمار شاهد داشت درحاليكه رقم گيزا بدترين عملكرد را در اين صفات نشان داد. همچنين بهترين يكنواختي در جوانه زني با 2/20 ساعت در رقم تيتي كاكا در تيمار شاهد مشاهده شد. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت ژنوتيپ تيتي كاكا در اين آزمايش نسبت به ژنوتيپ هاي ديگر تحمل پذيري بيشتري نسبت به تشديد شوري اعمال شده نشان داد كه نشان دهنده تنوع ارقام در پاسخ فرايندهاي فيزيولوژيك است.