تغييرات خشكسالي هواشناسي در حوضه هاي اصلي ايران

بارندگي يكي از شاخص‌هاي مهم هواشناسي در كشاورزي است. استفاده از آب بارندگي به عنوان منبع اصلي در كشاورزي مطرح است . بنابراين اطلاع از روند تغييرات بارندگي و شاخص‌هاي مربوط به آن از جمله شاخص خشكسالي هواشناسي از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين مطالعه مقدار شاخص خشكسالي هواشناسي استاندارد شده (SPI) با دوره هاي زماني 3، 6، 12، 24 و 48 ماهه در شش حوضه اصلي آبريز ايران مورد محاسبه قرار گرفت و روند تغييرات اين اين شاخص در بين سالهاي ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۶ در ايران با استفاده از آزمون من-كندال اصلاح شده، بررسي شد. براي منطقه بندي ايران از حوضه هاي آبريز اصلي استفاده شد كه به ترتيب عبارتند از حوضه درياي خزر، حوضه درياچه اروميه، حوضه قره قوم، حوضه فلات مركزي و حوضه درياي عمان و خليج فارس. بر اساس نتايج به دست آمده در حوضه هاي جنوبي كشور ايران يعني خليج فارس و درياي عمان وبخشي از فلات مركزي ايران روند تغييرات خشكسالي در سالهاي مورد مطالعه شدت يافته است بنابراين توصيه مي گردد كه استفاده از منابع آب نامتعارف و جايگزين در اين مناطق مورد توجه قرار گيرد. همچنين بازه هاي طولاني مدت شاخص خشكسالي هواشناسي روند قوي تري از افزايش خشكسالي در كشور ايران را نشان دادند.