شماره ركورد كنفرانس :
5170
عنوان مقاله :
انواع فضاي آموزشي در دورۀ اسلامي ايران و ويژگي هاي معماري آن
پديدآورندگان :
عزيزي ديزج شاهين Shahinazizi.1952371@gmail.com دانشگاه آزاداسلامي، واحد يادگار امام خميني(ره)(شهر ري , پوراحمد ليلا leilapourahmad17400@gmail.com دانشگاه آزاداسلامي، واحد يادگار امام خميني(ره)(شهر ري
كليدواژه :
مدرسه , درونگرايي , حجره.
عنوان كنفرانس :
نهمين همايش ملي مطالعات و تحقيقات نوين در حوزه علوم جغرافيا،معماري و شهرسازي ايران
چكيده فارسي :
يكي از بناهاي دورۀ اسلامي، مدراس هستند كه در اين دوره علاوه بر آموزش، در رفع نيازهاي كاربردي و محيطي مردم جامعه نيز نقش مهمي را ايفاء مي كرده اند. اين بناها با بهره گيري و الگوبرداري از معماري ادوار گذشته، سير تحولات خود را سپري كرده اند و به مرحلۀ تكامل رسيده اند. در دورۀ صفوي با به رسميت رسيدن مذهب تشيع، تعداد مدارس نيز افرايش يافت. مدارس شامل فضاهاي متعددي بودند كه در دوراه اسلامي در طراحي آنها مولفه هايي در نظر گرفته و اعمال شد. اين مولفه ها جزء ويژگي هاي اصلي فضاي آموزشي دورۀ اسلامي محسوب مي شود. محرميت به عنوان مهم ترين ويژگي مدارس دوران اسلامي يك فرآوردۀ فرهنگي قلمداد مي شد كه بخشي از فرهنگ ايراني است. ايجاد حريم به فضا سبب تامين امنيت و ارزش بخشيدن به فضاي كالبدي مي شود، تا حدي كه فرد در آن فضا به آرامش برسد.