بررسي تأثير فضاي سبز شهري بر ارتقاي كيفيت زندگي

توسعه و گسترش فضاي سبز با توجه به گسترش روزافزون جمعيت و ساخت و سازهاي شهري و نياز ضروري انسان‌ها به فضاي سبز براي ايجاد تعادل اجتماعي، جسماني و روحي، امري مهم وحياتي به شمار مي‎آيد.در كشوري مثل ايران كه بيشتر مناطق آن در كمربند خشك جهان واقع شده، شهرها براي مقابله با آلودگي‌هاي صوتي و هوا، همچنين كاهش استرس‌هاي محيطي بيشتر ازهر نقطه ديگري به فضاي سبز نياز دارند.فضاي سبز به عنوان جزئي از بافت شهرها و بخشي از خدمات شهري ضرورت يافته و نمي‌توان آن را جدا از نيازهاي جامعه شهري دانست، از اين رو فضاي سبز بايد از نظر كمي و كيفي متناسب با حجم فيزيكي شهر، نيازهاي جامعه و با توجه به شرايط اكولوژيكي شهر و روند گسترش آتي آن توسعه يابد تا بتواند به عنوان فضاي سبز فعال بازدهي زيست محيطي مستمري داشته باشد. انتظار است در اين پژوهش با بررسي شاخصها از طريق معيارها، سنجه ها و روشهاي ارايه شده و تحيل و بررسي هركدام به ساختار كلي فضاهاي سبز شهري و برنامه ريزي اصولي بر مبناي آن و تاثير آن بر ارتقاي كيفيت زندگي عموم دست يافت.