تحليلي از نقش رسوبات سازنداميران بر پالئواكولوژي روديست هاي سازند تاربور در زاگرس مركزي

به منظور بررسي هاي پالئواكولوژيك روديست ها و تاثيرات محيط و شرايط رسوبگذاري بر زندگي آنها در زاگرس مركزي سه برش از نهشته هاي سازند تاربور شامل تنگ ونك، تنگ زندان و كوه دزداران در استان چهارمحال و بختياري انتخاب گرديد. ضخامت واقعي اين سازند در تنگ ونك ۴۷۵ متر، در تنگ زندان ۱۵۶ متر و در كوه دزداران ۱۱۱ متر اندازه گيري گرديد. نهشته هاي سه برش بصورت صحرايي(بررسي ماكروسكپي) و آزمايشگاهي (مطالعات ميكروسكپي) و نمونه هاي روديست نيز از طريق زدن انواع برش (طولي-عرضي-مايل) به نمونه ها به صورت سيستماتيك مطالعه و نامگذاري شد و همچنين شرايط پالئواكولوژي آنها نيز مورد بحث و تحليل قرار گرفت. ورود رسوبات آواري سازند اميران به داخل حوضه زاگرس در كرتاسه پاياني در برش هاي تنگ ونك و تنگ زندان موجب ازدياد مواد غذايي و ايجاد شرايط يوتروفيك شده است كه اين موقعيت براي تغذيه فوناي روديستي كه همگي معلق خوار بوده اند بسيار ايده آل بوده است و ميزان مواد غذايي بسيار بالا موجب عظيم الجثه شدن روديست ها گرديده است، در صورتيكه در برش كوه دزداران با عدم وجود نهشته هاي سازند اميران جثه روديست ها حالت نرمال دارند.روديست هاي دو خانواده هيپوريتيده ها و ديكتيوپچيده ها كه زندگي منفرد در بستر هاي نرم و گلي داشته اند در دو برش تنگ ونك و تنگ زندان بسيار طويل و شكل چكمه مانند داشته كه علت آن از دست دادن تعادل و خوابيدگي و واژگون شدن صدف بخاطرطول و وزن زياد در انرژي بالا بوده و از طرفي رشد مجدد صدف پس از خوابيدن، به سمت قائم جهت مصون ماندن از تدفين شدن در رسوبات آواري بوده است. پيچيدگي در صدف روديست ها خود روشي براي حفظ تعادل آنها در محيط هاي پر انرژي بوده است همچنين خانواده هايي كه زندگي گروهي (گله اي) داشته اند مانند راديوليتس ها، در كنار هم بودن موجب ايجاد تكيه گاه و حفظ تعادل آ نها شده و هيچگونه خميدگي در صدفهاي آنها ايجاد نشده است.