تحليل تنگناها و محدوديتهاي برنامه هاي بهبود كيفيت براي كارايي موثر در پروژه هاي صنعتي

با توجه به محيط رقابتي امروز، اهميت برنامه هاي بهبود كيفيت به منظور دستيابي به كيفيت محصولات و خدمات، كاهش هزينه ها و افزايش كارايي بيش از پيش آشكار مي شود. برنامه هاي بهبود كيفيت به منظور افزايش كيفيت محصولات و خدمات در صنايع كوچك به اجرا گذارده مي شود كه به علت ويژگيهاي خاص اين صنايع، استقرار اين برنامه ها داراي محدوديتهايي مي باشد. پژوهشهاي زيادي در داخل و خارج از كشور، عوامل موثر بر اجراي برنامه هاي بهبود كيفيت (عوامل درون سازماني و برون سازماني) را مورد بررسي قرار داده اند. از جمله اين عوامل مي توان بر حمايت مديريت، آموزش، و فرهنگ سازماني (عوامل درون سازماني)، فرهنگ جامعه، محيط پويا يا ايستا و وضعيت اقتصادي (عوامل برون سازماني) اشاره كرد. هدف از پژوهش حاضر بررسي تنگنا ها و مشكلات اجراي برنامه هاي بهبود كيفيت در شهرك هاي صنعتي شهرستان اروميه مي باشد. مطالعه از طريق آزمونهاي آماري و با استفاده از نرم افزارهاي آماري تحليل گرديد. يافته هاي اين پژوهش، فرضيه وجود رابطه بين تكنولوژي، نگرش مديران و كاركنان، تخصص و محدوديتهاي اقتصادي، با اجراي برنامه هاي بهبود كيفيت را تاييد كردند. به عبارت ديگر پنج عامل تكنولوژي، نگرش مديران و كاركنان به برنامه هاي بهبود كيفيت، تخصص مديران و مسئولين كيفيت و محدوديتهاي اقتصادي از عواملي مي باشند كه استقرار برنامه هاي بهبود كيفيت را به شدت تحت تاثير قرار مي دهند. در واقع نقص در اين عوامل مي تواند، از موانع اجراي برنامه هاي بهبود كيفيت محسوب شود.