رابطه بين يادگيري سازماني و جو سازماني با توانمند سازي كاركنان دانشگاه علامه طباطبايي تهران

توانمندسازي مجموعۀ سيستم ها، روش ها و اقداماتي است كه راه توسعۀ قابليت ها و شايستگي هاي افراد را به منظور بهبود و افزايش بهره وري، بالندگي، رشد و شكوفايي سازمان و نيروي انساني با توجه به اهداف سازمان فراهم مي كند هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه بين يادگيري سازماني و جو سازماني با توانمند سازي كاركنان دانشگاه علامه طباطبايي به روش توصيفي_تحليلي پرداخت. اين تحقيق از لحاظ هدف توصيفي- پيمايشي و از نوع همبستگسي مي باشد.جامعه آماري تحقيق 900 نفر از كاركنان دانشگاه علامه طباطبايي بود كه تعداد 200 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از سه پرسشنامه ي يادگيري سازماني(نيفه،2001)، توانمند سازي روانشناختي (اسپيرتزر،1995) و پرسشنامه جو سازماني(ساسمن و ديپ1989) استفاده شد.تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و از آزمونهاي ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون گام به گام و ديگر آزمونهاي تعقيبي صورت گرفت. يافته ها نشان داد كه، بين توانمند سازي و جو سازماني(r=0/32) و يادگيري سازماني(r=0/44) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد؛ همچنين از بين ابعاد جو سازماني تنها بعد مشخص بودن هدف و از بين ابعاد يادگيري سازماني تنها چشم انداز مشترك.با توانمند سازي رابطه داشتند. بنابراين پيشنهاد مي شود سازمان ها و بخصوص دانشگاها براي پرورش كاركناني توانمند،خلاق، پويا و كارآمد به مسئلۀ يادگيري سازماني و جو سازماني توجه بيشتري داشته باشند.