استراتژي ها و راهكارهاي برنامه ريزي توليد ادغامي در زنجيره تأمين غير قطعي

در جهان امروز و شرايط اقتصادي خاص آن، سازمان ها به تنهائي نمي توانند بر تغييرات غيرقابل پيش بيني در انتظارات مشتريان يا حمله رقبا به بازار فايق آيند. گسترش بازارها و محصولات، رقابت ها را از سطح بين شركت ها به سطح بين زنجيره هاي تأمين كشانده و تمركز بر بهبود عملكرد اين زنجيره ها، تنها مسير دستيابي به مزيت رقابتي در بازار جهاني كسب و كار امروزه است. زنجيره تامين شبكه اي از تسهيلات و مراكز توزيع است كه وظايف تهيه و تدارك مواد خام، تبديل آن به محصولات نهايي و واسطه‌اي و توزيع اين محصولات نهايي به مشتريان را انجام مي‌دهد. امروزه شركتها نيازمندند تا يكپارچگي منظمي را در تمام فرايندهاي توليدي- از ماده خام تا مصرف كننده نهايي – ايجاد كنند. برنامه ريزي توليد يكي از اركان غير قابل تفكيك در امر توليد است. با پيچيده تر شدن شرايط توليد، برنامه ريزي كلي توليد نقش بسزايي در موفقيت شركت ها ي توليدي ايفا مي نمايد. يكي از واقعيت هاي غيرقابل انكار در زنجيره تامين ، عدم قطعيت است. عدم قطعيت موجود در زنجيره تأمين ،همواره اثرات نامطلوبي نظير تأخير، ناتمام ماندن سفارشات و تحميل هزينه هاي اضافي بر سيستم توليدي مي گذارد. بنابراين يكي از اهداف مهم برنامه ريزي كلي توليد، تعميم برنامه ريزي متمركز از يك شركت منفرد به تمامي موجوديت هاي زنجيره تأمين و در نظر گرفتن توأمان همگي فاكتورهاي موثر در توليد مي باشد به نحوي كه برنامه تهيه شده توانايي پاسخگوئي به عدم قطعيت هاي موجود را داشته باشد. مهمترين چالش رو در روي برنامه ريزي توليد، شناسايي عدم قطعيت ها و انتخاب رويكرد مناسب در مواجهه با اين پديده است. در اين مقاله سعي بر آن است، ضمن بيان پيشينه و مباني نظري برنامه ريزي توليد و توليد ادغامي به بررسي استراتژي ها و راهكارهاي برنامه ريزي توليد ادغامي در زنجيره تأمين غير قطعي در شركتها مي پردازد.