بررسي راهكارهاي زنده سازي هويت محلي با رويكردحفظ هويت واحد هاي مسكوني در محله هاي شهري و تحليل هويت كالبدي شهر

با اينكه نظر به ويژگي هاي زندگي امروز، وابستگي افراد به قلمرو سكونتي آنها كاهش يافته، اما نياز اهميت طراحي محله زندگي همچنان در نظريات توسعه پايدار موردتوجه است. رابطه هويت به مثابه بخشي از احراز حسِ بودن و تعلق از ضرورت هايي مي باشد كه لازم است در طراحي محيط هاي سكونتي مورد توجه قرار گيرد. اين نوشتار احياء هويت محلي را در شهر امروز در راستاي حفظ هويت واحد هاي مسكوني طرح مي نمايدكه شناخت عناصر مؤثر در ايجاد حس تعلق به مكان، به منظورراهكاري جهت حفظ هويت واحدهاي مسكوني در محله شهري است. هم چنين پيشنهاد مي شود به منظورجامع نمودن روش برداشت ازبافت شهري، آن را با نظريه ساخت اصلي تركيب نمود. حاصل اين تركيب، فرآيندي جامع براي مطالعه شخصيت (هويت كالبدي) شهرها فراهم مي كند. فرآيند حاصل را مي توان به منظور انتخاب بخشي از شهر كه داراي اكثر صفات و خصوصيات كالبدي موجود در كل شهراست بكار برد. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي تحليلي، برمبناي استدلال منطقي و با استفاده از راهبرد تركيبي (كيفي -كمّي) است. براساس تحليل ها، در فرايند ادراكي از هويت، دو مرحله «بازشناسي » و «تشخص » اهميت دارد. با توجه به شرايط خاص و نيازمندي هاي حوزه هاي مسكوني معاصر و قديمي، اصلي ترين فرصتها و راهكارهاي احياء هويت محله ها و تقويت پايداري آن ها براساس جداول تحليلي سوات به صورت ده راهكار ارائه شده است . ويژگي هاي كالبدي است كه يك شهر را يگانه، متمايز و متفاوت مي كند.