بررسي رابطه بين ويژگي هاي شغلي و درگيري شغلي كاركنان آموزش و پرورش شهر انديمشك در سال تحصيلي 99-1398

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين ويژگي هاي شغلي و درگيري شغلي كاركنان آموزش و پرورش شهر انديمشك در سال تحصيلي99-1398بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش عبارت بودند از كليه معلمان و مديران استخدام آموزش و پرورش شهرستان انديمشك. حجم نمونه با استفاده از جدول كرجسي ـ مورگان (۱۹۷۰) و برابر با ۳۸۵ تعيين شد. روش انتخاب اعضاي نمونه سهميه اي (بر حسب مقطع تحصيلي وجنسيت) است. به منظور اندازه گيري متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه ويژگي هاي شغلي هاكمن و اولدهم و نيز پرسشنامه درگيري شغلي لاداهل و كنجر ۱۹۶۵، استفاده شد. در اين پژوهش براي بررسي روايي پرسشنامه از روش روايي صوري و محتوائي استفاده شد. براي اندازه گيري پايايي ابزارهاي جمع آوري داده ها از محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب برابر ۸۹۲/۰و ۷۸۳/۰استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي همبستگي پيرسون و رگرسيون ساده و چند متغيره استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه همه متغيرهاي ويژگي-هاي شغلي با درگيري شغلي رابطه دارند. ۴۵ درصد از واريانس درگيري شغلي توسط ويژگي هاي شغلي تبيين شد و بيشترين تأثير مربوط به اهميت وظيفه بود.