پيش بيني انگيزش تحصيلي بر اساس اعتماد به نفس و خودتنظيمي تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف از پژوهش حاضر پيش بيني انگيزش تحصيلي بر اساس اعتماد به نفس و خودتنظيمي تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطه شهر ايلام بود. پژوهش حاضر باتوجه به هدف كاربردي و شيوه اجرا از نوع همبستگي است.. نمونه اين پژوهش مشتمل بر 316 نفراز دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم كه براي انتخاب آنها از روش نمونه گيري خوشه اي استفاده شد. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه خودتنظيمي تحصيلي زيمرمن و مارتينزپونز (1986)، اعتماد به نفس كوپر اسميت (1967) و انگيزش تحصيلي فام و تيلور (1999) بود. يافته ها نشان داد بين خودتنظيمي تحصيلي با انگيزش تحصيلي در دانش آموزان رابطه مثبت معني داري وجود دارد. بين اعتماد به نفس با انگيزش تحصيلي در دانش آموزان رابطه مثبت معني داري وجود دارد. متغير خودتنظيمي با ضريب بتاي 34/0، متغير اعتماد به نفس با ضريب بتاي 32/0 مي تواند به طور مثبت و معني دار انگيزش تحصيلي دانش آموزان را پيش بيني كنند. نتيجه گيري: اعتماد به نفس و خودتنظيمي تحصيلي دانش آموزان به عنوان يك شاخص مهم براي ارزيابي نظام هاي آموزشي مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر اين، انگيزش تحصيلي همواره براي معلمان، دانش آموزان، والدين، نظريه پردازان، و محققان تربيتي نيز حائز اهميت بوده است.