نقش و كاركرد حلقه هاي ميانجي در الگوي پيشرفت نوآوري و فناوري جهادي در گام دوم انقلاب اسلامي

در دهه‌هاي اخير، داشتن نگاه سيستمي به نوآوري اهميت زيادي پيدا كرده است كه اين موضوع باعث تكامل مفاهيم مرتبط با نظام ملي نوآوري شده است. در نظام‌هاي ملي نوآوري، اجزاء مختلفي وجود دارد و بين اين اجزاء نيز تعاملاتي شكل مي‌گيرد كه هدف غايي‌ اين اجزاء و روابط، نوآوري است. حال هر آن‌چه بتواند فرآيندهاي موجود در نظام ملي نوآوري چه در درون اجزاء و چه در مورد روابط بين اجزاء را تسريع كرده و يا چالش‌هاي آن‌ها را حل كند، به نوعي منجر به تسهيل نوآوري مي‌شود. براي تسهيل نوآوري نمودهاي مختلفي مثل افزايش سرمايه‌گذاري، توسعه‌ي شبكه‌ها و تسهيل دسترسي به دانش و... را مي‌توان در نظر گرفت. حلقه هاي ميانجي و حدواسط هاي نوآوري كه هدف اصلي‌اشان هم تسريع نهايي‌سازي نوآوري است، مي‌توانند برخي از اين نمودها را در نظام ملي نوآوري محقق سازند. همچنين يكي از مقولات بسيار مهم كه تسهيل كننده فرآيند نوآوري و توسعه فناوري است حاكميت رويكرد و روحيه جهادي است كه به نوعي سلسله مراتب درون سيستم ها را محدود و ارتباط ميان اجزاء فرآيند نوآوري را تسريع مي كند بر اين اساس دو عمل ميانجي گري و واسطه گري فناورانه و نوآورانه از يك سو و حاكميت رويكرد جهادي از سوي ديگر مي تواند فرآيند نوآوري را تسهيل و تسريع نمايد. در اين مطالعه، پس از تبيين پارامترهاي تسهيل نوآوري، مدلي جهت تبيين نقش و كاركرد حلقه هاي ميانجي در الگوي پيشرفت نوآوري و فناوري جهادي در گام دوم انقلاب اسلامي ارائه مي‌شود. هدف از ارائه‌ي اين مدل‌، اين است كه سياست‌گذاران و ذي‌نفعان حوزه‌ي فناوري كشور بتوانند با تقويت و حمايت از بخش هاي تاثير گگذار در مدل زمينه تحول الگوي موجود توسعه نوآوري كشور به سمت الگوي توسعه جهادي را فراهم سازند.