بررسي وضعيت فرار از منزل در بين دانش آموزان استان چهار محال و بختياري و عوامل موثر بر آن

هاد آموزش و پرورش به عنوان یكی از اركان مهم توسعه اقتصادی اجتماعی عصر حاضر به شمار می رود. این نهاد همگام با حركت جامعه از سنت به سوی توسعه با خود مسائل و مشكلات متعددی را به همراه دارد. در جامعه درحال گذار كنونی ایران، آسیب های مهم اجتماعی در ستاده ها و داده های این نهاد متبلور گشته است. از مهمترین این آسیب ها، بزهكاری نوجوانان می باشد. هدف این پژوهش بررسی وضعیت فرار از منزل در بین دانش آموزان استان چهارمحال و بختیاری و عوامل مؤثر بر آن است. روش تحقیق اسنادی- پیمایشی و بصورت مطالعه ی موردی است. پرونده های مربوط به فرار در «مركز مداخله در بحران های اجتماعی بهزیستی»، در نهایت با مصاحبه حضوری از طریق پرسشنامه محقق ساخته با 10 مورد از دانش آموزان فراری به بررسی و تبیین مسئله فوق الذكر پرداخته است. از تئوری های روانشناسی اجتماعی از جمله تئوری كلارك استفاده شده است. برخی از یافته های این پژوهش عبارتند از: دانش آموزان فراری بیشتر بچه های طلاق بوده اند و با نامادری خود زندگی می كرده اند، اكثراً یكبار اقدام به خودكشی ناموفق داشته و بیشتر آنان سابقه انحراف جنسی داشته اند. به طور كلی اختلافات خانوادگی، میزان پای بندی به اعتقادات مذهبی، عوامل فرهنگی، پایگاه اقتصادی، اجتماعی خانواده، تأثیر شگرفی در فرار از منزل دانش آموزان داشته است.