نظام حكومت­داري امام علي (ع) با تأكيد بر نهج البلاغه

…….

هدف اين پژوهش، تبيين ضرورت نظام مديريتي علوي در اسلام با تأكيد بر نهج البلاغه و نيز برنامه ريزي و نظم در امر حكومتداري به عنوان يكي از شاخصه هاي مهم حكمراني پرداخته شده است. و با اشاره به رفتار مديريتي و اهم معيارهاي علوي در عزل و نصب هاي مديريتي در نظام حكومتي اسلام و بيان تفاوت بين رفتار و سلوك حكومتي به اينكه در رفتار مديريتي در مورد عواملي كه موجب نفوذ حاكم در قلب نيروها و تقويت نيروهاي تحت ولايتش، ايشان و كارگزارانش را به شخص موفق و تأثيرگذار تبديل مي كند، ولي در سلوك مديريتي بيش از هر چيز به وظائف مدير توانا و موفق و لايق تكيه مي شود. خواه به اثر بخشي بيانجامد يا نيانجامد. گرچه در موارد بسياري به اثر بخشي و نفوذ مدير در نيروها منجر مي شود. در اين پژوهش كه به روش توصيفي تحليلي صورت گرفته است،از بيانات امير بيان حضرت امام علي(عليه السلام) خصوصاً فرمان حكومتي ايشان به مالك اشتر كه دربردارنده آموزه هاي متعدد مديريتي وحكومت داري درسطح كلان است كه قابل تعميم به سطوح ديگر نظام مديريتي در جامعه است. از اين رو، در اين مقاله به طورخاصّ از نهج البلاغه و نيز غررالحكم و دررالكلم در تبيين اهمّ آموزه­هاي مديريت علوي مانند مديريت و برنامه ريزي علوي، انتصابات علوي، و مباني آن، ويژگي مديران موفق، رفتارمديريتي، سلوك علوي در مديريت، اصل عدالت و كنترل و ارزيابي نيروها و پيگيري در مديريت علوي، تشويق و تنبيه، اهميّت مشورت و تصميم گيري، از رهنمودهاي قرآن ناطق اميرالمومنين علي (عليه السلام) و نيز از ساير معصومين (عليهم السلام) در كنار قرآن كريم استفاده شده است.

……………