اثرشايستگي‌هاي تدريس برخط بر شايستگي‌هاي تدريس نوآورانه اعضاي هيئت علمي از منظر دانشجويان تحصيلات تكميلي در دانشگاه شيراز

هدف از انجام اين پژوهش بررسي اثر شايستگي‌هاي تدريس برخط بر شايستگي‌هاي تدريس نوآورانه اعضاي هيئت علمي از منظر دانشجويان تحصيلات تكميلي در دانشگاه شيراز بود. پژوهش از نظر نوع هدف كاربردي و از نظر نوع روش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل 7700 نفر بود كه كل دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه شيراز را تشكيل مي‌داد و به روش نمونه گيري تصادفي در دسترس انتخاب شدند. نمونه ما به تعداد 352 نفر از اين افراد بود كه در سال تحصيلي 1401-1400 در دانشگاه شيراز تحصيل مي‌كردند. داده‌ها با آزمون t، مدل معادلات ساختاري و ضريب همبستگي پيرسون توسط نرم افزارهاي SPSS 26 و AMOS 24 مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌هاي مطالعه نشان داد شايستگي‌هاي تدريس برخط تاثير مستقيم و معني داري بر شايستگي‌هاي تدريس نوآورانه دارند. يافته‌هاي مطالعه كنوني، نشان دهنده اهميّت هر يك از متغيرهاي مذكور در آموزش‌هاي برخط و لزوم توجه هرچه بيشتر به آن‌ها از سوي اعضاي هيئت علمي، مديران و برنامه ريزان نظام آموزش عالي دارد.

*