لزوم استقلال رشته ي جوشكاري در نظام مهندسي

در تقسيم بندي مصالح و ادوات ساختماني به جرات ميتوان گفت فلزات يكي از پركاربرد ترين عناصر در اين گروه بندي هستند. فلزات از ابتداي شروع ساخت ساختمان به عنوان عنصري كه خواص مختلف مكانيكي مانند شكل پذيري ، مقاومت به كشش و فشار، حد كرنش هاي الاست و پلاست و ... را به شكل مطلوبي دارا مي باشد مورد استفاده قرار ميگيرد. اين موارد استفاده از شناژ بندي و مش بندي پي ساختمان شروع شده و تا سقف و شيرواني ادامه دارد و در تمام مراحل ميتواند به عنوان اجزاي اصلي اسكلت يا انشعابات سيالات و يا به صورت اجزاي جزئي در ساختار كلي ، با اشكال هندسي مختلف مانند ميله هاي مهار و صفحات ستون يا بادبندها، پايه هاي صلب ، و...استفاده شوند. تمامي اتصالات در دو نوع: اتصالات موقت و يا در طيف بسيار گسترده تر به شكل دائمي كه به شكل جوشكاري مي باشد به كار روند. اين اتصالات ضامن تحمل بارهاي زنده و مرده ي بسياري بوده و حصول اطمينان از صحت اجراي آن در شرايط عادي و درمقابل بلاياي طبيعي بسيار حائز اهميت است . كه تعيين روش ها و استاندارد ها، اصل نظارت و همين طور تاييد صلاحيت خود ناظران بر عهده ي نظام مهندسي مي باشد. در بررسي مباحث بيست و دوگانه نظام مهندسي به موارد بسيار مهمي از فرايند جوشكاري برميخوريم كه نيازمند تجديدنظر ساختاري درمورد اين شاخه محسوس مي باشد. كه ميتوان مهمترين آنرا بازرسي جوشكاري توسط متخصصين اين شاخه تخصصي عنوان نمود. زيرا اين خلا جدا از موضوعات اجتماعي ، صدمات جاني و مالي ناشي از تخريب بناها در هنگام حوادث طبيعي را دو چندان مي كند.