به كارگيري سيستم كنترلي هماهنگ به منظور تامين پايداري ريزشبكه هاي مبتني بر واحدهاي توليد پراكنده

با توجه به ديناميك متفاوت انواع مولدهاي پراكنده در مقايسه با نيروگاه هاي بزرگ، حضور توليدات پراكنده، روي مشخصات ديناميكي شبكه تأثير مي گذارد. به همين دليل مدلسازي و آناليز رفتار كنترلي اين مولدها نياز به بررسي دقيق دارد. در ريزشبكه ها اين مسئله مهمتر مي نمايد؛ چرا كه به دليل كوچك بودن ظرفيت ريزشبكه، ممكن است يك منبع توليد پراكنده، درصد قابل توجهي از بار را تأمين نمايد و رفتار ديناميكي آن، كنترل ولتاژ و فركانس را به شدت تحت تأثير قرار دهد. بر همين اساس، ارزيابي امنيت ديناميكي ريزشبكه ها براي مصون ماندن از پيشامدهاي مختلف و تداوم تغذيه مشتريان از اهميت اساسي برخوردار است. در يك ريزشبكه معضلات اصلي چالش كيفيت توان، قابليت اطمينان و پايداري حين بهره برداري سيستم مي باشد. اغتشاشات ايجادشده در منابع توليد توان كه مربوط به ولتاژ، فركانس، توان اكتيو، توان راكتيو، اعوجاج هارمونيكي و پاسخ ديناميكي مي باشد، مي تواند بر كارايي ريزشبكه در دو حالت بهره برداري جزيره اي و متصل به شبكه تاثير بگذارد. اخيرا محققان تمركز خود را بر روي بهبود كيفيت توان با بررسي طراحي بهينه ي ريزشبكه و مكان يابي بهينه ي منابع DG معطوف نموده اند. در اين مقاله، مكانيسم موردنظر براي كنترل توان پيشنهاد شده است كه مبتني بر روش بهينه سازي زمان واقعي مي باشد و براي بهبود كيفيت توان توليدي در يك ريزشبكه مورد استفاده قرار مي گيرد.