ليچينگ كلريدي و كربن در ليچ (CIL) كانسنگ طلاي سولفيدي و اكسيدي موته

مرسوم ترين روش استحصال طلا، سيانيداسيون است. در روش‌هاي هيدرومتالورژي، سيانيد به دليل راندمان بالا و هزينه نسبتاً پايين و همچنين انتخاب پذيري بالا نسبت به طلا و پايداري خوب، به‌عنوان يك عامل انحلال، در طي 100 سال، مورد توجه بوده است. با اين حال، ليچينگ با محلول‌هاي سيانيد داراي يك سري اشكالات اساسي همچون مدت زمان فرآيند، هزينه بالاي معرف، عدم سازگاري سنگ‌ها و كنسانتره‌هاي «مقاوم»، عدم احياي احتمالي محلول‌هاي سيانيد و نكته اصلي سميت بالاي تركيبات سيانيد، مي باشد. ليچينگ كلريدي را مي توان جايگزين مناسبي براي سيستم سيانيد دانست. مطالعات كاني شناسي كانسار طلاي موته نشان داد، در نمونه‌هاي سولفيدي، كاني اصلي پيريت بود و در مقاطع نازك، كاني اصلي غير فلزي كوارتز بوده است. همچنين، در نمونه اكسيدي نيز كاني‌هاي فلزي اصلي، شامل تركيبات آهن از قبيل هماتيت، گوتيت و ليمونيت است و به ندرت سولفيدهاي فلزي شامل پيريت در آن مشاهده شد. به علاوه در مقاطع نازك، سنگ ميزبان كانه سازي از نوع موسكويت شيست‌ و سنگ‌هاي دگرگوني بود. آزمايش هاي ليچينگ كلريدي انجام شده بر روي هر دو نمونه سولفيدي و اكسيدي نشان داد، بازيابي طلا از كانسنگ اكسيدي به 94 و از كانسنگ سولفيدي به 58 درصد رسيد. درصورت حضور كربن فعال، بازيابي طلا از كانسنگ اكسيدي به 71/8 و از كانسنگ سولفيدي به 21/34 درصد رسيد.