تأثير كاربرد اتانول و متانول بر برخي ويژگي‌هاي مورفو-فيزيولوژيكي گياه دارويي بادرنجبويه (Melissa officinalis L.)

اتانول و متانول از جمله منابع كربني تأثيرگذار بر سوخت و ساز گياهان هستند كه سبب تنظيم فرآيندهاي متابوليكي گياه و در نهايت افزايش توليد متابوليت‌هاي ثانويه در گياهان دارويي خواهند شد. بدين منظور آزمايشي بر روي گياه دارويي بادرنجبويه در قالب طرح كاملاً تصادفي با دو تيمار اتانول (صفر، 15، 30 و 45 درصد) و متانول (صفر، 15، 30 و 45 درصد) با سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه شاهد انجام شد. نتايج نشان داد كه استفاده از تيمارهاي تغذيه‌اي سبب افزايش صفات مورد بررسي نسبت به شاهد شد. به‌طوري‌كه بيشترين مقدار ارتفاع گياه (59/46 سانتي‌متر)، تعداد برگ در بوته (33/82)، عملكرد برگ در بوته (30/14 گرم)، كلروفيل a، b و كلروفيل كل (05/31 ميلي‌گرم بر گرم وزن تر) در تيمار 15 درصد حجمي اتانول مشاهده شد. همچنين بالاترين ميزان وزن تر برگ از كاربرد 30 درصد حجمي متانول به‌دست آمد كه با تيمار 15 درصد حجمي اتانول از نظر آماري در يك سطح قرار گرفت. بنابراين براي افزايش عملكرد كمي و كيفي گياه دارويي بادرنجبويه، استفاده از اين تيمارها توصيه مي‌شود.