محروميت از حقوق اجتماعي در مجازات هاي جايگزين حبس

مجازات حبس با وجود تبعات منفي براي افراد، جامعه و دولت، سهم بالايي در احكام صادره‏ دادگاه‏ها داشته و در عين حال بر جلوگيري از تكرار جرم تأثير كمي دارد. مجازات هاي جايگزين حبس به عنوان بارزترين تلاش براي رفع اين نقيصه محسوب مي شود. در تعيين مجازات هاي جايگزين مي توان نظام مجازاتي بر مبناي شرايط اجتماعيِ وقوع جرم در نظر گرفت كه در اين پژوهش، نظام مجازات هاي اجتماعي ناميده شده است. مجازات هاي اجتماعي نظامي است كه در آن احكام، با در نظر گرفتن شرايط وقوع و نوع جرم، شرايط مجرم و ميزان برخورداري او از سرمايه هاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و سياسي و شرايط بزه ديده صادر مي شود. اين مقاله به بررسي قابليت جلوگيري ارتكاب جرمِ مجازات هاي جايگزين حبس و مجازات هاي اجتماعي در مقايسه با مجازات زندان مي پردازد. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه مجازات هاي اجتماعي به شرط اجراي صحيح، بيش از مجازات حبس بر كاهش جرم موثر دانسته و اين نوع مجازات ها را داراي پيامدهاي منفي زندان نمي باشد.