سقوط تعهدات در حقوق ايران و انگليس

در اين نوشتار پس از مباحث مربوط به مقدمه، به بحث مفهوم شناسي واژه تعهد و ابراء پرداخته شدكه در اين زمينه نظريات مختلفي ارائه گرديد و به معنا و مفهوم تعهد و وفاي به عهد پرداخته شد. سقوط تعهدات از مباحث مهم در حقوق مدني است و مواد ٢٦٤ تا ٣٠٠ قانون مدني را در برميگيرد كه طبق آن تعهدات به شش طريق ساقط مي‌شود كه اولين آن وفاي به عهد است. هر انساني در طول حيات خود حتي بدون داشتن اطلاعات حقوقي كافي، در تعهدات خويش، خود را ملزم به ايفا مي‌داند شايد اين امر ريشه در درون آدمي داشته باشد و قانون مدني نيز با الهام از قوانين الهي بر اين موضوع مهر تأييد ميزند. كه در اين پژوهش به شرح اين نظريات و دلايل آن‌ها پرداخته‌ايم و در نهايت به اين نتيجه رسيديم كه اعتقاد به عمل حقوقي بودن وفاي به عهد در نظام حقوقي ما، هم به متن قانون وهم با منطق سازگارتر است و در تطبيق با حقوق انگليس نيز مشخص گرديد در حقوق انگليس نه تنها وفاي به عهد بلكه ابراء نيز جزء اعمال حقوقي مي‌باشد. هم چنين آثار و شرايط وفاي به عهد و ابراء جداگانه بررسي گرديد و در مورد اين كه وفاي به عهد دلالت بر وجود دين دارد، بين حقوقدانان اختلاف نظر وجود دارد كه ضمن بررسي نظريات آنان به اين نتيجه رسيديم كه، شخصي كه ايفاي دين مي‌كند خود را مديون دانسته وبايددينش را اداكندودرغير اينصورت ايفاي ناروا محسوب ومطابق قانون بايد مسترد گردد.