عدالت درباره زنان از منظر افلاطون با رويكرد اجتماعي

در بررسي آثار افلاطون با تناقض ها و ناسازگاري هاي زيادي مواجه مي شويم.او درباره نقش زن در جامعه نظر واحدي نداشته است. گويي مي خواست به تناسب شرايط و وضعيت جامعه نظراتي ارائه دهد كه به مزاج همه خوش بيايد.او براي رسيدن به عدالت اجتماعي از طرفي براي زنان نقش هاي اجتماعي مهمي قائل مي شد، آن ها را هم طراز مردان مي دانست و عقيده داشت، زن، انساني است كه به مانند مرد، توانايي هاي جسماني و داده هاي طبيعي دارد و بايد به طور برابر حق آموزش براي او قائل شد.و همچنين در امور دولتي پا به پاي مردان باشد، از طرف ديگر آن ها را موجودات ناتوان و حقير، بازيچه دست مردان و بر طرف كننده نيازهاي جنسيشان قلمداد مي كرد.به زعم افلاطون تفاوت هاي تكويني ميان زن و مرد نمي تواند از تكامل و ترقي زنان در جامعه بكاهد.در اين مقاله ضمن بررسي اين ديدگاه با تفكرات غالب يونان باستان هم آشنا مي شويم.