ارزيابي كارايي فني توليد پياز در دشت تبريز

رسالت مهم بخش كشاورزي استفاده صحيح و مطلوب از منابع توليد و بهره گيري از تكنولوژي نوين جهت افزايش توليد براي پاسخ گويي به تقاضاي روزافزون جمعيت رو به رشد جهان مي باشد. براي اين منظور بهبود كارايي فني براي به دست آوردن حداكثر توليد مشروط به مجموعه ثابتي از عوامل توليد يك راهكار علمي و عملي به نظر مي رسد. در اين راستا هدف از پژوهش حاضر ارزيابي كارايي فني توليد پياز در دشت تبريز مي باشد. اطلاعات موردنياز براي نيل به هدف پژوهش از طريق تكميل پرسشنامه از 140 كشاورز پيازكار در سال زراعي 02-1401 جمع آوري شد. جهت محاسبه كارايي از رهيافت تحليل پوششي داده ها استفاده به عمل آمد. نتايج نشان داد متوسط كارايي فني در حالت بازده ثابت نسبت به مقياس برابر 61 درصد و در حالت بازده متغير نسبت به مقياس برابر 64 درصد مي باشد. وجود تفاوت بين كارايي فني در مدل بازده ثابت نسبت به مقياس با مدل بازده متغير نسبت به مقياس بيانگر عدم كارايي مقياس است. همچنين ميانگين كارايي مقياس هم مطابق نتايج به دست آمده برابر با 87/95 درصد مي باشد. بنابراين استنباط مي شود كه در مجموع با بهبود مقياس توليد در منطقه موردمطالعه نيز مي توان توليد پياز را افزايش داد. از همين رو توصيه مي شود در راستاي افزايش توليد از نهاده ها به-شكل بهينه و صحيح استفاده به عمل آمده و مقياس توليد محصول نيز تعديل گردد.