آناليز پويشي فرايند خشكيدگي تدريجي درياچه اروميه: عوامل محرك و استراتژي‌هاي بازسازي اكوسيستم آبي

درياچه اروميه، به‌عنوان يكي از بزرگ‌ترين درياچه‌هاي شور جهان، در دهه‌هاي اخير به دليل تغييرات اقليمي و فعاليت‌هاي انساني، با پديده خشكيدگي تدريجي روبرو شده است. اين مقاله به بررسي پويشي فرايند خشكيدگي درياچه اروميه و تحليل عوامل محرك اصلي اين پديده پرداخته است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه كاهش بارش، افزايش دما، و بهره‌برداري ناپايدار از منابع آب، به‌ويژه در بخش‌هاي كشاورزي و صنعتي، به همراه ساخت سدها و تغيير كاربري اراضي، از عوامل كليدي در كاهش تدريجي ترازآبي درياچه بوده‌اند. اين تغييرات تأثيرات منفي گسترده‌اي بر اكوسيستم آبي منطقه داشته است، به‌طوري‌كه در صورت عدم اتخاذ تدابير مناسب، اين روند مي‌تواند به فروپاشي كامل اكوسيستم منجر شود. در اين راستا، مقاله حاضر مجموعه‌اي از استراتژي‌هاي بازسازي اكوسيستم آبي و احياي درياچه اروميه را پيشنهاد مي‌دهد. اين استراتژي‌ها شامل مديريت پايدار منابع آب، بازچرخاني آب، استفاده از منابع آب نامتعارف، و مشاركت فعال جوامع محلي در فرايند احيا مي‌باشد. همچنين، تأكيد بر لزوم تدوين و اجراي سياست‌هاي جامع و هماهنگ جهت مقابله با بحران آبي منطقه و تضمين بقاي درياچه اروميه از ديگر مباحث مطرح شده در اين مقاله است. اجراي صحيح اين راهكارها مي‌تواند به حفظ و احياي يكي از مهم‌ترين ذخاير طبيعي ايران كمك شاياني كند.