تحليل سيل اخير استان مازندران براساس آمار بارندگي 24 ساعته و مشاهدات ميداني

خسارات گسترده سيل ويرانگر نوروز 1398 در استان مازندران، بار ديگر نشان داد اگرچه هميشه نمى‌توان در مهار سيلاب‌ها موفق بود اما درك اين واقعيت ضروري است كه بايد كوشيد پيامدهاي زيان‌بار و مخرب آن را كاهش داد. در اين پژوهش پس از تحليل رخداد بارش، بر اساس مشاهده آثار به جا مانده از سيل، در مناطقي از حوضه‌هاي هيدرولوژيك رودخانه‌هاي تجن، تالار و سياهرود به ارزيابي ميداني دلايل سيل پرداخته شده است. مقايسه بين ارقام ماكزيمم بارندگي 24 ساعته با بيشترين ميزان بارندگي اسفند ماه و كل دوره آماري 15 سال اخير نشان مي‌دهد كه اين بارندگي در بازه زماني مذكور در ايستگاه‌هاي هواشناسي مركز و شرق استان بي‌سابقه بوده و لذا وقوع سيل، پس از جاري شدن رواناب ناشي از اين بارندگي كم‌سابقه، دور از انتظار نيست. اما به نظر مي رسد با تثبيت حدود بستر و حريم رودخانه‌هاي اصلي استان مازندران و شاخه‌هاي فرعي مهم آن ها و نيز جلوگيري از ساخت و سازها و تغييرات غيرقانوني كاربري و لايروبي فصلي در اين مسيل‌ها، اصلاح سازه‌هاي تقاطعي زيرگذر، تكميل بخش‌هاي باقيمانده شبكه اصلي زهكشي پاياب سدهاي مخزني و احيا و مرمت آب‌بندان‌هاي استان و توسعه روش‌هاي آبخيزداري در مناطق بالادست رودخانه‌ها بتوان تا حدود زيادي سيلاب‌هاي مشابه آتي را مديريت نمود.