بررسي ضريب‏ گياهي ذرت در شرايط آبياري بخشي ‏ريشه و افزودن ورمي ‏كمپوست

بحران آب در سال‏هاي اخير در بسياري از كشور ها به يكي از معضلات بسيار مهم و مهم‏ترين تهديد براي بقاي بشر، اكوسيستم طبيعي و تكوين تمدن‏ها تبديل شده است. امنيت غذايي، بهداشت و اقتصاد كلان تحت تاثير كمبود آب به شدت دچار آسيب مي‏شود. از اين رو پژوهشي با عنوان بررسي ضريب‏ گياهي ذرت در شرايط آبياري بخشي‏ريشه و افزودن ورمي‏ كمپوست در سال زراعي 1396 انجام شد. آزمايش به صورت كرت هاي دو بار خرد شده (اسپليت اسپليت پلات) در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. روش هاي آبياري شامل آبياري كامل (FI)، كم آبياري بخشي ريشه در سطح 65% (PRD65) و كم‏آبياري بخشي ريشه در سطح 55% (PRD55) به عنوان عامل اصلي، انواع روش هاي كوددهي شامل 100% كود شيميايي (C100)، 25% ورمي‏ كمپوست به اضافه 75% كود شيميايي (C75-V25) و 50% ورمي كمپوست به اضافه 50% كود شيميايي (C50-V50) به عنوان عامل فرعي و خاك هاي با بافت سنگين (S1) و سبك (S2) به عنوان عامل فرعي فرعي در نظر گرفته شد. با توجه به نتايج بيشترين صرفه ‏جويي مربوط به اعمال PRD55 و C50-V50 بود. نتايج نشان داد در بين تيمارهاي مختلف آبياري، اعمال تيمار آبياري كامل بيشترين مقدار ضريب‏گياهي را داشت. اعمال تيمار PRD65 باعث افزايش ضريب گياهي در مقايسه با تيمار PRD55 شد. همچنين كمترين مقدار ضريب‏ گياهي مربوط به تيمار كودي C50-V50 بود. اعمال تيمار C75-V25 باعث افزايش ضريب گياهي در مقايسه با تيمار C50-V50 شد. نزديك‏ترين ضرايب به ضرايب پيشنهادي فائو مربوط به تيمار PRD65 و C75-V25 بود.