روزهاي سهشنبه در تاريخ بيهقي

بر اساس گزارش تاريخ بيهقي، رسم رايج در انجام كارهاي ديواني و فردي، مطابقت دادن روز شروع كار يا سفر و رفتن به شكار با محاسبات و دادههاي نجومي است. به همين سبب تاريخ بسياري از كارها اوّل يا نيمه يا آخر ماه و روزهايي خاص از هفته است. يكي از روزهاي هفته كه بيشتر مورد استفاده بوده و بيهقي آن را گزارش كردهاست روز سهشنبه است. اين روز، علاوه بر اينكه در مواردي غره يا سلخ ماه بوده است دليل ديگري هم براي به كارگرفتن داشتهاست. با توجّه به دو مسئله معمولاً سه روزه بودن نشاط و حتي شكار (براي رفع خماري و...) و ضرورت حضور در نماز جمعه، روز سهشنبه براي انجام كارهاي ديواني و رفتن به نشاط و شكار مناسبتر بودهاست. به اين ترتيب كه روزهاي سهشنبه تا پنجشنبه وقت فراغت و نشاط بود و روز جمعه به نماز جمعه حاضر ميشدند و يا از سوي ديگر روزهاي شنبه تا دوشنبه هنگام نشاط و مستي بود و سهشنبه روز نخست كاري بود. درنگ در بسامد روز سهشنبه ميتواند نكاتي از نوع رفتار درباريان، تفاوت خلوت و جلوت آنان را آشكار كند. واژههاي كليدي: