اثربخشي تمرينات ورزش مغزي بر چالاكي دستي و توجه كودكان

هدف پژوهش: بهترين زمان براي آموزش و يادگيري دوره كودكي مي باشد. از طرفي، تابع اساسي براي يادگيري كودكان، توجه است. هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي يك دوره تمرينات ورزش مغزي بر چالاكي دستي و توجه كودكان بود. روش و روند پژوهش: پژوهش حاضر نيمه تجربي با طرح پيش آزمون-پس آزمون بود. شركت كنندگان شامل 30 كودك دختر و پسر بوده كه به صورت دردسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه 15 نفري كنترل(ميانگين سني: 17/1±66/8 سال)و تجربي(ميانگين سني: 26/1±46/8 سال) قرار گرفتند. شركت كنندگان آزمون عملكرد پيوسته كانرز را براي ارزيابي توجه پيوسته و تست پوردو پگبورد براي ارزيابي چالاكي دستي در مراحل پيش آزمون و پس آزمون انجام دادند. گروه تجربي طي شش هفته، هفته اي سه جلسه و هر جلسه 30 دقيقه به اجراي تمرينات ورزش مغزي پرداختند. داده ها به وسيله آزمون تحليل كوواريانس در سطح معناداري 05/0 در در نرم افزار SPSS22 تحليل شد. يافته ها: نتايج آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه تمرينات ورزش مغزي بر تمام زير مقياس هاي متغير توجه پيوسته شامل زمان پاسخ، تعداد صحيح، خطاي ارائه پاسخ و پاسخ حذف تاثير معناداري داشت(05/0 (p اما بر چالاكي دستي كودكان تاثير معناداري نداشت(067/0p=(. نتايج: با توجه به نتايج پژوهش ، پيشنهاد مي شود از تمرينات ورزش مغزي براي بهبود توجه كودكان دبستاني در برنامه هاي ورزشي و برنامه هاي روزانه ي آموزش و پرورش، مراكز آموزشي و توانبخشي كودكان استفاده شود. معلمان و مربيان مي توانند با طراحي برنامه هاي ورزشي و فعاليت بدني مبتني بر حركات بيست و شش گانه ورزش مغزي، محيطي جذاب تر و مناسب تر براي بهبود عملكرد هاي شناختي كودكان ايجاد نمايند و در نهايت منجر به ارتقاء كيفيت زندگي روزمره اين افراد شوند.