ارائه راهبردهاي گذار به اقتصاد دانش‌بنيان در ايران با تكيه بر تجارب كشورهاي ديگر

Providing Strategies for the Transition to a KnowledgeBased Economy in Iran, Relying on the Experiences of Other Countries

گذار از اقتصاد مبتني بر منابع به اقتصاد دانش‌بنيان براي كشورهاي در حال توسعه يك ضرورت اجتناب‌ناپذير است. اقتصاد دانش‌بنيان در صورت مديريت صحيح منابع و برنامه‌ريزي‌ دقيق، مي‌تواند فرصت‌هاي ارزشمندي را براي كشور فراهم آورد. همچنين، توسعه اقتصاد دانش‌بنيان، رقابت‌پذيري صنايع داخلي را براي حضور در بازارهاي جهاني افزايش مي‌دهد. از اين‌رو، پژوهش حاضر با رويكردي كاربردي، به بررسي مقايسه‌اي عوامل تأثيرگذار بر اقتصاد دانش‌بنيان در سه كشور فنلاند، تركيه و هند پرداخته است. سپس، راهبردهاي اجرايي به عنوان پيشنهادات براي كشور ايران با تكيه بر تجارب آنها ارائه كرده است كه تعدادي از مهم‌ترين آنها عبارتند از: بومي بودن راهبردهاي توسعه اقتصاد دانش‌بنيان در هر كشور متناسب با شرايط محيط كسب وكار و منابع و توانمندي‌هاي موجود؛ توسعه رقابت‌پذيري صنايع داخلي جهت حضور در بازارهاي جهاني؛ توسعه سرمايه‌ اجتماعي در كشور؛ عدم اختصاص اقتصاد دانش‌بنيان به فناوري‌هاي لبه دانش و برنامه‌ريزي جهت توسعه فناوري‌هاي نرم.

The transition from a resource-based economy to a knowledge-based economy is an inevitable necessity for developing countries. Knowledge-based economy can provide valuable opportunities for the country in case of proper resource management and careful planning. Also, the development of knowledge-based economy increases the competitiveness of domestic industries to participate in global markets. Therefore, the current study has compared the influencing factors on the knowledge-based economy in three countries, Finland, Turkey and India, with a practical approach. Then, he has presented implementation strategies as suggestions for Iran based on their experiences, some of the most important of which are: The locality of knowledge-based economy development strategies in each country according to the conditions of the business environment and existing resources and capabilities; Developing the competitiveness of domestic industries to be present in global markets; development of social capital in the country; Not allocating the knowledge-based economy to edge technologies and planning for the development of soft technologies.