مروري بر تشخيص بيماري آلزايمر از روي تصاوير تشديد رزونانس مغناطيسي ساده و عملكردي در حالت استراحت با استفاده از سيگنال وابسته به سطح اكسيژن خون و بررسي اتصالات عملكردي مغز

بيماري آلزايمر بيشتر در سنين كهنسالي رخ مي دهد و به ازاي هر پنج سال دو برابر مي شود به طوري كه تخمين زده شده است كه تا سال ۲۰۵۰ تعداد افراد مبتلا به اين بيماري سه برابر خواهد شد. آلزايمر منجر به مرگ سلول هاي عصبي مي شود. با استفاده از روش هاي مختلف تصوير برداري مانند تشديد مغناطيسي، تشديد مغناطيسي عملكردي و تصاوير PET اسكن تصاويري از مغز تهيه مي شود كه ميزان آتروفي مغز را نشان مي دهند. در مناطق فعال مغز ، جريان خون و اكسيژن بيشتري وجود دارد كه با يك ماتريس كه نشان دهنده سيگنال وابسته به سطح اكسيژن خون مي باشد، نشان داده مي شود. اخيراً، به جاي شناسايي مناطق فعال، توجه فزاينده اي به نحوه اتصال، تعامل و هماهنگي بخش هاي مختلف مغز با يكديگر براي انجام نوع خاصي از عملكرد شناختي شده است. اتصال عملكردي به عنوان همبستگي هاي زماني بين رويدادهاي عصبي فيزيولوژيكي تعريف مي شود. در اسكن fMRI در گذر زمان از ميليون ها وكسل تصوير گرفته مي شود و تصاوير مغز روي يك اطلس نگاشت مي شود تا نواحي مد نظر خارج شوند و افراد از نظر آلزايمر و سالم بررسي شوند. در نواحي مهم استخراج شبكه مغزي عملكردي فرد انجام مي گيرد و با پردازش شبكه مغزي شناسايي بيماري صورت مي گيرد. در اين پژوهش مروري شده است بر مقالاتي كه تا كنون در اين زمينه انجام شده اند.