شماره ركورد كنفرانس :
5307
عنوان مقاله :
اثربخشي فرزندپروري مثبت نگر دردلبستگي عاطفي كودكان
پديدآورندگان :
نوبختي سميه سادات كارشناسي ارشد روانشناسي عمومي، دانشگاه تهران
كليدواژه :
فرزند پروري , مثبت نگري , دلسبتگي عاطفي , كودكان
عنوان كنفرانس :
تازه هاي روانشناسي تكاملي و تربيتي
چكيده فارسي :
يكي از رويكردهاي مهم در فرزندپروري كه بر اساس توجه به دلبستگي عاطفي استوار است، فرزندپروري مثبت نگر است. فرزندپروري مثبت نگر به عنوان يك رويكرد روانشناختي در فرزندپروري، بر تقويت رابطه مثبت و صميمي بين والدين و كودكان تمركز دارد. اين رويكرد بر ارتقاي روابط صحيح و مؤثر خانوادگي تاكيد ميكند و با تأكيد بر محبت، احترام، قدرداني و پذيرش فرزند، به ايجاد ارتباطات سالم و عميق بين والدين و فرزندان كمك ميكند. آزمون- پس آزمون-پيگيري انجام شده است. طرح كلي اين پژوهش در جدول 1 آمده است. همچنين براي بررسي ماندگاري اثر درمان در گروه آزمايش مرحلة پيگيري نيزقرار داده شد و نتايج آن با مرحلة پس آزمون مورد مقايسه قرار خواهد گرفت. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه كودكان داراي دلبستگي عاطفي در مقطع ابتدايي شهرستان بجنورد در سال 1401بودند. گروه نمونه شامل 30 كودك بود كه به صورت هدفمند انتخاب شدند . براي انجام پژوهشهاي آزمايشي و نيمه آزمايشي حجم نمونة حداقل 15 نفر براي هر گروه پيشنهاد شده است. وسپس از پرسشنامه فرزندپروري بامريند استفاده شد. 8 جلسه براي آموزش به مدت 4 هفته برگزار شد. بين دو گروه از لحاظ همه ابعاد دلبستگي عاطفي كودكان (P 0.05) تفاوت معنادار وجود دارد. نتايج پژوهش همانطور نشان داده شده است با كنترل تاثير متغير كمكي(پيش آزمون) بر روي متغير وابسته، بين دو گروه از لحاظ همه ابعاد دلبستگي عاطفي كودكان (P 0.05) تفاوت معنادار وجود دارد. اين بيانگر آن است كه بين فرزند پروري مثبت با گروه كنترل در بهبود ابعاد دلبستگي عاطفي كودكان تفاوت معنادار وجود دارد و باعث بهبود و كاهش ابعاد دلبستگي عاطفي كودكان در گروه آزمايش شده است.