موانع موجود در فضاي مجازي مدارس دوره متوسطه استان چهارمحال و بختياري

هدف پژوهش حاضر تعيين موانع موجود در بكارگيري تكنولوژي آموزشي و فضاي مجازي (فناوري اطلاعات) در مدارس دوره متوسطه استان چهارمحال و بختياري بود. روش پژوهش توصيفي- پيمايشي و جامعه آماري شامل كليه دبيران دبيرستان هاي استان چهارمحال و بختياري در سال تحصيلي 90-1389(2077 نفر) بود. حجم نمونه محاسبه شده415 نفر تعيين شده كه به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي طبقه اي متناسب با حجم جامعه آماري انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري پرسشنامه 20 سوالي محقق ساخته با سه مولفه بود كه روايي آن توسط اساتيد مورد تائيد و پايايي آن 85/0 محاسبه شد. داده ها بوسيله روش آماري T تك متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد: دو عامل كمبود منابع مالي، و محتواي كتاب از موانع كاربرد تكنولوژي آموزشي (فناوري اطلاعات) بود در حالي كه عامل عدم آگاهي و دانش، مهارت و نگرش دبيران تاثيري بر عدم بكارگيري تكنولوژي آموزشي(فناوري اطلاعات)در دبيرستان هاي استان چهارمحال و بختياري محسوب نشد.