طراحي و اعتبارسنجي مدل تقويت گردشگري ساحلي با تاكيد بر توسعه فضاي سبز: رويكرد آميخته

اين پژوهش با هدف توسعه و اعتبارسنجي مدلي براي تقويت گردشگري ساحلي در ايران با تمركز ويژه بر توسعه فضاي سبز انجام شده است. اين تحقيق با استفاده از يك رويكرد اكتشافي تركيبي، بينشهاي كيفي را با اعتبار سنجي كمي براي ساخت يك چارچوب جامع ادغام ميكند. مرحله كيفي با استفاده از روش شناسي نظريه داده بنياد، با پيروي از مدل پارادايم اشتراوس و كوربين، از طريق مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته با نمونه گيري هدفمند از كارشناسان برنامه ريزي شهري، مديران محيط زيست، مسئولان گردشگري، صاحبان مشاغل محلي، سهامداران و گردشگران. اشباع نظري پس از 31 مصاحبه به دست آمد، با داده هاي 26 مصاحبه براي تجزيه و تحليل كافي تلقي شد. از اين مصاحبه ها، 1028 كد اوليه در 45 دسته اصلي در طي كدگذاري باز انجام شد. ارزيابي كيفي مدل، استحكام آن را در تمام ابعاد، با رعايت معيارهاي اشتراوس و كوربين تأييد كرد. اعتبار سنجي كمي با استفاده از مدلسازي معادلات ساختاري ( SEM ) از طريق نرم افزار SmartPLS انجام شد، كه در آن همه اعداد معني داري از آستانه 1.96 فراتر رفتند و ضرايب استاندارد بالاي 0.4 بودند و در نتيجه اعتبار مدل را تأييد ميكردند. برازش مدل با معيار برازش داده ها 826 / 0 تأييد شد. يافته هاي تحقيق بر تعامل حياتي بين توسعه فضاي سبز، شيوه هاي گردشگري پايدار و مشاركت عمومي در افزايش گردشگري ساحلي تأكيد ميكند. اين مدل چارچوبي استراتژيك براي سياستگذاران و ذينفعان فراهم ميكند تا از طريق توسعه استراتژيك فضاهاي سبز در مناطق گردشگري ساحلي، منافع اقتصادي، پايداري زيست محيطي و همبستگي اجتماعي را تقويت كنند.