ارزيابي و تحليل اثرات اقتصادي و فرهنگي گردشگري روستايي اجتماع محور(مورد مطالعه: دهستان خرارود شهرستان خدابنده)

گردشگري جامعه محور ابزاري به منظور حفظ منابع طبيعي و فرهنگي، توسعه ي جامعه محلي از طريق توانمندسازي مردم است. هدف از اين پژوهش ارزيابي و تحليل اثرات اقتصادي و فرهنگي گردشگري روستايي اجتماع محور، دهستان خرارود (شهرستان خدابنده) است. نوع تحقيق كاربردي و روش مورد استفاده توصيفي - تحليلي مي باشد. براي گردآوري داده ها از روش هاي كتابخانه اي و ميداني با به كارگيري پرسشنامه(سرپرستان خانوار با توزيع تصادفي و خبره گان) استفاده شده است. با توجه به بررسي مقدماتي بعمل آمده تعداد كل خانوارهاي ساكن در 10روستاي مورد مطالعه(بر حسب موقعيت جغرافيائي) 3207 خانوار است كه ابتدا بوسيله فرمول كوكران حجم نمونه اي برابر 343 نفر برآورد گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تك(T) نمونه اي و نرم افزار SPSS 2016همچنين جهت و شدت اثرگذاري و اثرپذيري در بين روستاهاي منطقه از مدل تصميم گيري چند معياره DEMATEL استفاده شده است. يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه تغييرات صورت گرفته از ديدگاه پاسخگويان در سطح 05/0 معنادار بوده و بر اساس طيف ليكرت و تجزيه و تحليل صورت گرفته بيشترين و كمترين اثر گذاري در شاخص هاي اقتصادي(افزايش رضايت مندي ساكنان از منابع حاصل از گردشگري و تنوع بخشي به منابع درآمد) و فرهنگي(حفظ ميراث فرهنگي و پايبندي به آداب و رسوم) بوده است. همچنين در بين شاخص هاي اقتصادي و فرهنگي افزايش در آمد در بهبود كيفيت زندگي و پوشش و آرايش جوانان بيشترين تعاملات را با ديگر مولفه ها داشته است.