بررسي نقش ارتباطات راهبردي (استراتژيك) بازاريابي در گردشگري زيارتي ايران

در پژوهش حاضر، گردشگري زيارتي به عنوان يكي از قديمي‌ترين اشكال گردشگري مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. اگرچه اغلب اين نوع گردشگري، به عنوان يك گردشگري در حاشيه در نظر گرفته مي‌شود اما در واقع يكي از رايج ‎ترين اشكال گردشگري محسوب مي‌شود. با توجه به بافت تاريخي ايران، تمام پيش نيازهاي لازم براي استفاده از پتانسيل اين نوع گردشگري در كشور ايجاد شده است. تعداد زيادي مقصد و مكان زيارتي وجود دارند كه به دليل ماهيت يا ارزش تاريخي و زيارتي خود مورد توجه بازديدكنندگان داخلي و خارجي قرار گرفته‌اند. بازديدكنندگان از سراسر جهان با قصد سفرهاي زيارتي به اين اماكن زيارتي در ايران رهسپار مي‌شوند. با اين حال، كمبودها در ارتباطات بازاريابي و زيرساخت‌ها در مناطق ديگر، مانع توسعه گردشگري زيارتي و مذهبي در ايران شده است. بدين منظور و براي تعيين وضعيت فعلي ارتباطات بازاريابي در گردشگري زيارتي، پرسشنامه‌اي طراحي شد. براي دستيابي به هدف پژوهش، دو فرضيه تدوين شد. از آنجايي كه رابطه بين متغير وابسته كه يك متغير فاصله‌اي است، مورد بررسي قرار بگيرد، از تحليل واريانس تك عاملي (ANOVA) استفاده شد. همگني واريانس با استفاده از آزمون بارتلت و لوين، تأييد شد. پيشنهاداتي براي توسعه استراتژي ارتباطات بر اساس نتايج تجزيه و تحليل، ارائه گرديد.