نام‌ها و نشان‌هاي اسطورهاي ايراني در شعر شاعران سبك آذربايجاني

سبك آذربايجاني، سبك شاعران حوزه شمال غربي ايران يعني منطقه اران و آذربايجان است. شاعران معروف آن عبارتند از: خاقاني، نظامي گنجوي، مجيرالدين بيلقاني و فلكي شرواني. يكي از ويژگي‌هاي فكري شاعران مكتب آذربايجاني، وطن دوستي آنان است، كه باعث شده است، آن‌ها در اشعارشان بارها به اسطوره‌هاي ايران باستان، اشاره كنند؛ اين ويژگي مهم، موضوع مورد مطالعه اين پژوهش است؛ كه به بررسي نام و نشان‌هاي اسطوره‌اي در شعر چهار تن از شاعران سبك آذربايجاني پرداخته است. بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش شخصيت ها و عناصر اسطوره اي و حماسي با 863 مورد بيش ترين كاربرد را داشتند. باورهاي اسطوره اي 152 مورد، خاقاني با 326 مورد و نظامي با 300 مورد و مجير با 109 مورد و اثير با 84 و فلكي با 41 مورد پس از خاقاني قرار دارند. بيشترين استفاده اين شاعران از نام‌ها و نشان‌هاي اسطوره‌اي ايراني، در زمينۀ مدح است. اين شاعران در بيشتر مواقع، ممدوح را به شخصيت‌هاي اسطوره‌اي تشبيه كرده اند. تأثيرپذيري آنان، از فرهنگ ايراني مشهود است. نكته قابل توجه در اين تاثيرپذيري، ابتكار و نوآوري در خلق تصاوير است. ميزان استفاده از اسطوره هاي ايراني در شعر آنان، نشان دلبستگي اين شاعران به ايران و فرهنگ ايراني و زبان فارسي بوده است. نام ها و نشانه هاي اساطيري شامل مصاديق انساني، جانوري، گياهي و...است.مهم ترين شاخصۀ فرهنگي هر سرزمين اسطوره هاي آن مي باشد. پس، هر چه شاعران در به كارگيري نمادين از اين عناصر اسطوره اي كوشاتر باشند، در نشان دادن فرهنگ ايران قبل از اسلام موفق ترند. و در انتقال فرهنگ گذشته به نسل هاي آينده بسيار تأثيرگذار مي باشند. اين پژوهش با روش تحليلي انجام پذيرفت. در اين مدخل ابياتي كه حاوي مفاهيم اسطوره اي از شاعران مورد نظر هستند، معرفي شده اند. و بسامد استفاده از آنان در ديوان اين شاعران شاخص سبك آذربايجاني مشخص گرديد.