رابطه ابعاد سرشتي شخصيت با رفتارهاي پرخطر

هدف اين پژوهش تعيين رابطه ويژگيهاي سرشتي شخصيت با رفتارهاي پرخطر در بزگسالان بود. در راستاي اين هدف از جامعه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي تبريز در سال 96-95، تعداد 300 نفر به شيوه تصادفي چندمرحله اي انتخاب و با استفاده از پرسشنامه هاي سرشت و منش كلونينجر و رفتارهاي پرخطر برنر نسبت به اندازه گيري متغيرها اقدام شد. تحليل داده ها با استفاده از مدل يابي معادلات ساختاري نشان داد كه نوجويي و پاداش وابستگي بالا با رفتارهاي پرخطر رابطه مثبت داشته و آسيب پرهيزي و پشتكار بالا با رفتارهاي پرخطر رابطه منفي دارند. با توجه به نتايج بدست آمده لازم است در جهت ارتقاء وضعيت سلامت دانشجويان، به گرايش آنها به رفتارهاي پرخطر توجه بيشتري نمود و در جهت پيشگيري با عنايت به رابطه ويژگي‌هاي سرشتي شخصيت با رفتارهاي پرخطر مي‌توان از متخصصان و برنامه ريزان اين حوزه در خصوص آگاهي دادن به خانواده‌ها در خصوص نقش تربيت در شكل گيري شخصيت فرد، آموزش مهارت هاي زندگي و در جهت برنامه ريزي براي بهبود كيفيت زندگي جوانان بهره مند شد.