بررسي رابطه بين يادگيري مشاركتي و مهارتهاي اجتماعي با خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطه آزادشهر

تحقيق حاضر به بررسي رابطه بين يادگيري مشاركتي و مهارتهاي اجتماعي با خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطه آزادشهر پرداخته است. اين تحقيق از نظر هدف تحقيق كاربردي و از نظر روش توصيفي و از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري تحقيق كليه دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان آزادشهر به تعداد 9000 نفر است. تعداد نمونه آماري با توجه به جدول كرجسي و مورگان 368 نفر مي باشد كه بر اساس روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شده اند. براي تعيين پايايي پرسشنامه ها از ضريب آلفاي كرونباخ و براي تعيين روايي پرسشنامه،از روايي محتوايي استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده ها، از آزمون كولموگروف-اسميرنوف و ضريب همبستگي پيرسون با نرم افزار Spss26 استفاده شده است. نتايج نشان داد كه: بين يادگيري مشاركتي و مهارتهاي اجتماعي با خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان رابطه معني داري وجود دارد. بين يادگيري مشاركتي با خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان رابطه معني داري وجود دارد. بين مهارتهاي اجتماعي با خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان رابطه معني داري وجود دارد.