نقش معلمان در آموزش هوشمند دانش آموزان در مدارس

هدف اين تحقيق بررسي نقش معلمان در آموزش هوشمند دانش آموزان در مدارس بود. توسعه فناوري‌هاي جديد، دانش آموزان را قادر مي‌سازد تا به طور مؤثر، كارآمد، انعطاف‌پذير و راحت‌تر ياد بگيرند. دانش آموزان از دستگاه هاي هوشمند براي دسترسي به منابع ديجيتال از طريق شبكه بي سيم و غوطه ور شدن در يادگيري شخصي و بدون درز استفاده مي كنند. آموزش هوشمند، مفهومي كه يادگيري در عصر ديجيتال را توصيف مي كند، توجه بيشتري را به خود جلب كرده است. اين مقاله تعريف آموزش هوشمند را مورد بحث قرار مي دهد و يك چارچوب مفهومي ارائه مي دهد. معلماني كه از ابزارهاي هوشمند استفاده مي كنند، رويكردهاي روش شناختي شخص محور و مبتني بر فعاليت را با موفقيت در تدريس پياده مي كنند، به طور مؤثر كنترل دانش، دانش آموزان را سازماندهي مي كنند، مسيرهاي آموزشي فردي را ايجاد مي كنند، تجربه خود را با موفقيت گسترش مي دهند، كه دستيابي به هدف آموزش تحصيلي را تعيين مي كند. نتايج اين تحقيق نشان داد كه معلمان اكنون ديگر نقش «راهنماي جانبي» را برعهده دارند و ديگر به عنوان «داناي كل درصحنه كلاس» در نظرگرفته نمي‌شوند. معلمان اهداف را شناخته، مسير را به دانش‌آموزان نشان مي‌دهند، پيشرفت آنها به سمت اين اهداف را كنترل كرده و سپس عقب نشسته و به دانش‌آموزان اين امكان را مي‌دهند تا با سرعت خاص خود پيش روند.