روند پژوهش‌هاي يادگيري تركيبي در ايران با رويكرد فراتحليل

يادگيري تركيبي با تلفيق آموزش سنتي و آموزش الكترونيكي، روشي نوين، منعطف و تعاملي است كه يادگيري اثربخش را به دنبال دارد. هدف اين پژوهش بررسي روند پژوهش‌هاي حوزه يادگيري تركيبي در ايران با استفاده از رويكرد فراتحليل بود. جامعه آماري شامل پژوهش‌هاي‌ داخلي انجام‌شده در حوزه يادگيري تركيبي بود (61 پژوهش). اين منابع با جستجوي در پايگاه هاي اطلاعات نشريات علمي ايران: magiran ،sid ، noormagz و پرتال جامع علوم انساني در طول 11 سال گذشته (1402-1392) در زمينه ‌يادگيري تركيبي بود. قابل ذكر است كه مقاله‌هاي ارائه شده در همايش ها و كنفرانس ها در اين پژوهش مورد بررسي قرار نگرفتند. پژوهشگران براي بررسي پژوهش‌ها، از ابزار چك‌ليست استفاده كردند. براين اساس، مقاله ها بر اساس هدف، روش پژوهش، جامعه آماري، سال چاپ، رشته تحصيلي پژوهشگران طبقه‌بندي و كدگذاري شدند و با توجه به سوال هاي پژوهش مورد تجزيه ‌وتحليل قرار گرفتند. با توجه به بررسي پژوهش‌ها، بيشترين پژوهش‌ها به ترتيب در ارتباط با اثربخشي يادگيري تركيبي، نظام يادگيري تركيبي و مقايسه روش يادگيري تركيبي با روش‌هاي ديگر بود. بيشتر روش‌هاي پژوهشي مورداستفاده در حوزه يادگيري تركيبي، روش نيمه آزمايشي و مروري بود. در پژوهش‌هاي يادگيري تركيبي اسناد و مقالات، دانشجويان و دانش‌آموزان بيشترين جامعه آماري را به خود اختصاص دادند و خبرگان در مرتبه بعدي قرارگرفتند. سال 1399 بيشترين مقاله پيرامون يادگيري تركيبي در نشريه‌هاي داخلي ثبت‌ گرديد و پژوهشگران حوزه يادگيري تركيبي، بيشتر در رشته انساني بودند. در پايان با توجه به نتايج به دست آمده، پيشنهاد‌هايي ارائه گرديد.