مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي ارتباط بين عملكرد شغلي و كيفيت زندگي كاري با ميزان استرس شغلي (مطالعه موردي: آتش نشانان شهر اصفهان)

چكيده فارسي :

استرس زياد از حد باعث اختلال در عملكرد و كاهش بهره وري كاركنان در سازمان‌ها مي‌شود كه در حوزه مديريت و رفتار سازماني مورد مطالعه قرار مي‌گيرد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير استرس شغلي بر عملكرد شغلي و كيفيت زندگي كاري در بين آتش نشانان شهر اصفهان انجام شد. اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي و به صورت مقطعي انجام شد. نمونه از بين تمامي ايستگاه‌هاي آتش نشاني و به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند؛ در مجموع تعداد 154 نفر در مطالعه شركت كردند. براي بررسي استرس از پرسشنامه استرس شغلي HSE، براي بررسي عملكرد شغلي از پرسشنامه پاترسون (JPQ) و براي بررسي كيفيت زندگي از بررسي پرسشنامه والتون استفاده شد. داده‌هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS 20 تجزيه و تحليل شده‌اند. نتايج با استفاده از جداول و نمودارها و محاسبه شاخص‌هاي مركزي و پراكندگي و همچنين از آزمون ضريب همبستگي پيرسون براي داده‌هاي كمي استفاده شد. ميانگين سن و سابقه كار افراد شركت كنندگان به ترتيب 29/36 سال با انحراف معيار 64/8 و 93/10 سال با انحراف معيار 15/7 بود. ميانگين نمره عملكرد شغلي 24/37 با انحراف معيار 88/7، ميانگين نمره كيفيت زندگي كاري 24/111 با انحراف معيار 62/20 و ميانگين نمره استرس شغلي 10/131 با انحراف معيار 85/16 بود. بين استرس شغلي با كيفيت زندگي كاري و عملكرد شغلي افراد رابطه معني در سطح 01/0 وجود داشت. افراد حاضر در مطالعه استرس بالاي 75 درصد را گزارش كرده‌اند و اصلي‌ترين دليل استرس شغلي ابعاد نقش و تقاضا بوده‌اند كه در ايجاد استرس شغلي نقش پررنگ‌تري داشته‌اند. بين استرس شغلي با كيفيت كاري و عملكرد شغلي افراد ارتباط معني داري وجود دارد، به طوري كه ميزان بالاي استرس در افراد باعث كاهش عملكرد شغلي و كيفيت زندگي كاري شد.