شماره ركورد كنفرانس :
5324
عنوان مقاله :
سابقه درياگرايي تاريخي ايرانيان، الگويي براي توسعه دريامحور ايران
پديدآورندگان :
روزبهاني محمدرضا استاديار گروه تاريخ دانشگاه فرهنگيان استان تهران , رضائي عباس دكتراي تاريخ، استاد مدعو دانشگاه فرهنگيان استان تهران , رضائي اكبر كارشناس زبان انگليسي و پژوهشگر تاريخ محلي ايران
كليدواژه :
خليجفارس , درياي مكران , بنادر تاريخي , تمدن دريايي , بندر تيس
عنوان كنفرانس :
نخستين همايش ملي تمدن دريايي - مسير پيشرفت
چكيده فارسي :
پژوهشگري در عرصه تاريخ و تمدن دريايي ايران تاكنون از اقبال شاياني برخوردار نبوده است. گستره قلمرو سرزميني ايران در نواحي برّي، پژوهشگران تاريخ ايران را بيش از تمدن دريايي به تحولات ارضي مشغول ساخته است و علاوه بر آن تأثير متون تاريخي جديد انگليسي در دوره قاجار كه به خطا ايرانيان را قومي درياگريز معرفي نمودهاند، موجب شده است كه تاريخ دريايي ايران و تأثيرات سياسي و تمدني آن بر كليت تاريخ ايران كمتر موردتوجه قرار گيرد. اين در حالي است كه ايران در طول تاريخ با دارا بودن چندين هزار كيلومتر مرز دريايي و امكان دسترسي به درياهاي آزاد و اقيانوسها، همواره سياستي مبتني بر دريا گرايي داشته و بندرها و جزاير مشهوري در ساحل و عمق خليجفارس و درياي عمان با اقتصادي فرا سرزميني در اختيار داشته است. يافتههاي پژوهش حاضر نشان ميدهد كه دريامحور بودن سياستهاي حكمرانان ايران با ساختار جغرافيايي فلات ايران مناسبتي طبيعي داشته است و به روزگار اقتدار حكومتهاي ايراني در دوره باستان و اسلامي، تحولات تمدني و تاريخي ايران با دريا پيوندي مستقيم و غيرمستقيم داشته است. توجه به اين مسئله و بازشناسي ابعاد مختلف اين پديده، راهكارهايي دقيقي مبتني بر نگاه تاريخي را در اختيار مسئولان خواهد گذاشت تا با نگاهي عميقتر به مسئله توسعه متوازن و پايدار كشور بينديشند.