راهكارها و چالش هاي موثر يادگيري در آموزش درس علوم تجربي در مدارس ايران

تدريس يكي از ابزار مهم يادگيري است كه با به كارگيري روش هاي نوين تدريس مي توان يادگيري را تسهيل نمود. پژوهش حاضر با هدف بررسي وضعيت موجود برنامه درسي علوم تجربي دوره ابتدايي كشور از نظر چهار عنصر هدف، محتوا، شيوه هاي ياددهي-يادگيري، و روشهاي ارزشيابي و نيز به منظور شناسايي مشكلات و چالش هاي فرا روي درس علوم و ارائه پيشنهاداتي در جهت ارتقاي وضعيت موجود انجام گرفته است. در تدريس علوم تجربي به روش نوين مي توان به روش همياري، اكتشافي، بازديد علمي، پروژه نام برد. كه معلمان با استفاده از اين روش ها بتوانند دانش آموزاني با روحيه ي خلّاق و توانمند پرورش دهند روش پژوهش حاضر به روش كيفي و كتابخانه اي و بررسي اسناد و مراجعه ميداني و مصاحبه با آموزگاران ابتدايي مدارس جمع آوري شده است. و با تاكيد بر تحليل يافته هاي تحقيقات مرتبط پيشين انجام گرفته است. يافته هاي كلي حاكي از آن است كه مهمترين چالشها و نقاط ضعف برنامه درسي علوم تجربي دوره ابتدايي، تاكيد آن بر معلم محوري، محدود شدن محتواي كتاب ها به مباحث نظري و تفكر همگرا، اعمال روشهاي سنتي و كيفيت پايين آموزش هاي ضمن خدمت معلمان، عدم توجه به خود ارزيابي دانش آموزان و... مي باشد. در مقابل، گذر از برنامه درسي معلم محور به ياد گيرنده محور، تنوع دادن به كتابهاي درسي با توجه به مسائل بومي-منطقه اي، بازنگري و اصلاح محتواي كتابها براساس پيشرفت هاي علمي و فن آوري اطلاعات، استفاده از روشهاي فعال و جديد تدريس و ... براي اصلاح برنامه درسي علوم دوره ابتدايي پيشنهاد مي شود.