تحليل تربيتي احكام تمكينِ زوجين در فقه و نقش آن در استحكام و بهبود روابط خانواده

تمكين زوجين از يكديگر، عنواني است كه شامل موضوعات متعددي از جمله روابط زناشويي زوجين، اطاعت پذيري زوجه از زوج و الزام زوج به پرداخت نفقه؛ در احكام فقهي و روايات اخلاقي است. مشروعيت تمكين جنسـي زوجـين از يكـديگر در اسـلام بـر اسـاس ضـوابط و دسـتور العمل هايي است كه در منابع فقهي به آن پرداخته شده كه بر خلاف اخلاق جنسـي در غـرب زوجين در قالب ازدواج به يكي از مهمترين خواسـته هـاي طبيعـي و فطـري خودشان يعني غريزه جنسي پاسخ صحيح ميدهند. از آنجايي كه ناهنجاري هاي جنسـي در روابط زناشويي ميان زوجين و ديگر اعضاي خانواده آثار نـامطلوبي دارد، فقه اسلامي براي جلوگيري از وقوع چنين نتايج و رفتارهـاي نـامطلوبي، احكامي را بيان نموده است كه داراي خاستگاه هاي تربيتي و اخلاقي است و ميتوان از آنهـا بعنوان راهكارهاي تربيت جنسي بهره برد. همچنين پروردگار جهان براي زوج سلطه و نحوي از رياست بر خانواده پيش بيني نموده است. و اين نيست مگر به جهت برتري هايى كه خداوند براى مردان نسبت به زنان قرار داده است، كه البته اين سرپرستي به معناي تحكم و سلطه طلبي مرد نيست، بلكه سرپرست به معناي تكيه گاهي آرام و مطمئن براي تامين و تهيه مايحتاج مادي و معنوي ديگر اعضا خانواده در جهت رشد و تعالي همسر و فرزندان است. در همين راستا خداوند تهيه نفقه زوجه و فرزندان را بر زوج لازم شمرده است. در نتيجه بررسي آثار و رويكرد تربيتي تمكين در بهبود و استحكام روابط زوجين در خلال آيات، روايات و آداب اسلامي، اين نكته استنتاج مي شود كه آگاهي و عمل به آموزه هاي فقهي و اخلاقي اسلام در خصوص مبحث تمكين ، ضمن تحصيل رضايت و قرب الاهي و رضايتمندي زوجين از زندگي با يكديگر، موجب پيشگيري و كاهش آسيب هاي متعدد حوزه خانواده، بهبود تربيت فرزندان، و متاثر از اين موارد، تامين امنيت اخلاقي جامعه خواهد شد.