شاخصه هاي مديريت معنوي در اسلام و غرب

شرافت انسان به روح ملكوتي اوست و امتياز او برديگر حيوانات، مرهون ويژگي‌هاي انساني وي است كه خاستگاه ارزش‌هاي معنوي و الهي به شمار مي‌روند. مديريت ازجمله عواملي است كه مي تواند سازمان يا جامعه‌اي را به اهداف مطلوب خويش برساند. از اين‌رو جامعه‌اي مقتدر و مستحكم مي‌باشد؛ كه پشتوانه اخلاقي و معنوي را تقويت نمايد و هنجارهاي ديني را در روح و روان آحاد جامعه نهادينه سازد؛ روشن است كه تمام جوامعي كه توانسته‌اندگام هاي مهمي در جهت رشد و كمال بردارند، همه از رهبراني كارآمد برخوردار بوده‌اند؛ پژوهش حاضر با رويكردي كيفي و بهره گيري از داده هاي كتابخانه اي و روش توصيفي و تحليلي ؛ در صدد تبيين تهديدات ناشي از شاخص هاي مديريت معنوي غرب و جلوگيري از ترويج و رشد احساس ناتواني ، درماندگي و پوچي و آشفتگي و هرج ومرج انسان و ساختن انساني متعادل، انساني به دور از افراط و تفريط و انساني با فضيلت برابر شاخص هاي مديريت معنوي اسلامي است؛ نتيجه اي كه اين پژوهش حاكي از آن است؛ اينكه ما بايد به حركت دنياي غرب در معنويت آگاه باشيم تا بتوانيم شاخص ‌هاي مديريت معنويت خود از جمله: كاركردن با مردم، ميان‌مردم، براي‌مردم، احقاق حق ، عدم خيانت ونيرنگ، پيروي از قرآن و سنت پيامبر (ص) و ...، در مقابله با آنها ترسيم كنيم و شرايط رشد يك انسان متعالي را فراهم كنيم، چرا كه مديريت معنويت غرب به جهان شرق و اسلام هم رسيده و اين خطري است كه جامعه ما را تهديد مي‌كند.