مديريت معنوي زن مسلمان در رويارويي با اثرات فردي، خانوادگي و اجتماعي فمينيسم

مكتب فمينيسم ابتدا باهدف سياست‌هاي سرمايه‌داري، زنان را به سوي كارخانه‌ها كشيد و سپس اهداف سوء ديگري را بدون توجه به ظرفيت وجودي زن مطرح نمود. در اين راستا، با شعار تساوي حقوق دو جنس، به دليل در نظر نگرفتن تفاوت‌هاي طبيعي زن و مرد، گسترش چالش‌ها و ناهنجاري‌هاي زيادي در جوامع را موجب شد و اثرات اين مكتب به خصوص زنان در عرصه‌هاي فردي، خانوادگي و اجتماعي را متحمل آسيب‌هاي متعدد نمود. ره آورد و نتيجه پيروي از اين مكتب، به ويژه در جوامع اسلامي، چيزي جز بحران و سردرگمي در ايفاي نقش زن در عرصه‌هاي مختلف نبوده است و در نهايت زن مسلمان پس از برخورد با بن بست ها و بحران‌هاي هويتي مختلف دريافت كه معنويت مي‌تواند راهگشاي حل اين مشكلات باشد و تساوي حقوقي چون مخالف با مقتضيات وجودي زن بوده، موجب به زحمت افتادن زن مي گردد. در اينجاست كه جامعيت دين مبين اسلام تجلي مي گردد چرا كه قطع به يقين آفريدگار مخلوقات جهان كه خالق زن و مرد مي باشد بهتر از هر مكتب ساخته و پرداخته دست بشر مي‌توانسته با توجه به ظرفيت‌هاي وجودي، هر يك را در جايگاه خود به سمت كمال و سعادت هدايت نمايد پس در نظر گرفتن تفاوت يا عدم تفاوت جنسي در حقوق زنان، مهم‌ترين اختلاف مكتب اسلام با فمينيسم بوده است و مكتب اسلام بسيار بهتر مي تواند سازگار با ارزش هاي ذاتي زنان باشد، به طوري كه بانوي مسلمان درميابد با مديريتي معنوي از صبغه اسلام، بسيار بهتر و راحت تر مي‌تواند در عرصه‌هاي فردي، خانوادگي و اجتماعي ظاهر گردد و مسير سعادت را بپيمايد.