پيش بيني اهمال كاري تحصيلي در دانشجويان دانشگاه فرهنگيان بر اساس سبك هاي يادگيري و كمال گرايي

زمينه و هدف: اهمال كاري به عنوان عادتي در نظر گرفته مي شود كه شيوع فراواني در جوامع مختلف دارد و روند رو به رشد آن بسيار گسترده است. پژوهش حاضر با هدف پيش بيني اهمال كاري تحصيلي در دانشجويان بر اساس سبك هاي يادگيري و كمال گرايي صورت گرفت. روش پژوهش: روش تحقيق حاضر از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه دانشجويان دختر و پسر مقطع كارشناسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز در سال تحصيلي 1401-1400 بود. از ميان جامعه آماري تعداد 300 نفر از دانشجويان(150 پسر و 150 دختر) با در نظر گرفتن ملاك هاي ورود به پژوهش به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار هاي مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه اهمال كاري تحصيلي سولومون و راث بلوم (1984)، پرسشنامه سبك هاي يادگيري كلب(1985) و پرسشنامه كمال گرايي فلت و هويت(1991) بود. يافته ها: براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش از روش آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه همزمان به وسيله برنامه SPSS نسخه 20 استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين سبك هاي يادگيري و كمال گرايي با اهمال كاري تحصيلي در دانشجويان رابطه وجود دارد. نتيجه گيري: افزايش آگاهي نسبت به شيوه ها و سبك هاي يادگيري و نيز تاثيرات كمال گرايي باعث فراگيري كارا تر شده و استفاده از عوامل محيطي به شكل مطوب و در راستاي يادگيري فردي و حذف اعمال نامناسب را سبب مي شود. استادان و مربيان بايد روش هاي آموزشي خود را تا آنجا كه ممكن است با سبك هاي يادگيري و تفكر فراگيران وفق دهند تا يادگيري هر چه بهتر و عميق تر اتفاق افتد.